Afyon Mecidiye Mahallesi adını Osmanlı Padişahı Sultan Abdülmecit’ten alır.
Padişah Abdülmecit Döneminde(1823-1861) yapılan yerleşim alanları,inşa edilen yapı ve kuruluşlara,yeniliklere Mecidiye denir.
Afyon’da bir rivayete göre de Mecidiye Mahallesi’nin adı:
Anıtpark’ın bulunduğu meydan öteberi satılan köylü pazarı ve özellikle at satılan hayvan pazarıydı.Sırtında küfesiyle daşıdığı yükten para kazanan hamallar ve at arabacılar Pazar yerinde iş tutardı.
1900’lerden önceki yıllar…
Mecidiye tarihte Afyon’un zengin mahallesiydi.
Hamallar ve at arabacılar pazarda alışveriş eden ensesi kalın eşrafın yükünü taşır, mecidiye parası kazanırdı.Beyaz mecidiye,sim mecidiye,ikilik,kuruşluk,yarım mecidiye ve çeyrek mecidiye halkın elinde ve dilindeydi.
En çok mecidiyeyi bu mahallede oturanlardan aldıklarından “Mecidiye yakası.Mecidiyelikler.Mecidiye’ye gidiyoz.”
Mahallenin adı Mecidiye kalmıştır.
Afyonlu’lara Mecidiye Mahallesi nerede? Tarif ediveri misin? Sorusu yöneltildiğinde
“Anıtparkın annecindeki caddeden başaşşağı sallanıvedin miydi önden 1.Mecidiye,sona emniyetin oraya gada 2.Mecidiye,Emniyetten Albay Reşat Çiğiltepe Anıtı’nın ora songali 3.Mecidiye.
Gafen almadıysa yolda deggetirdiğine soruve”diyeceklerdir.Afyon halkı arasında Milli Birlik caddesinin iki yakası da Mecidiye’dir.
Şimdi 1.Mecidiye oraysa Daire Cep Mahallesi neresidir?
3.Mecidiye tarif edilen yerse Hattat Karahisarı Mahallesi neresidir?
Kayıtlarda 1.ve 3.Mecidiye diye bir yer yoktur.Hanönüne komşu olan Dairecep,
İzmir İstasyonu’na sınır olan Hattat Karahisari Mahallesidir.Milli Birlik Caddesi’nin kale yakası hiç Mecidiye değildir.Yunus Emre,Yarenler,Taşlıdere Mahalleleridir.
2.Mecidiye diye bilinen mevki kayıtlı adreslerdeki Mecidiye Mahallesi’dir.
Sülüm Camisi’nin karşı mahallesi...
Afyon’un çarşı içi…
Her devrin en merkezi semti…
Dillerde çok büyük aslında mütavazi bir mahalle…
Küçük şehrin yıllar içinde nasıl büyüyüp geliştiğinin canlı şahidi…
Günümüzde Afyon’un en kosmopolit mevkisi…
Afyon’un en yabancı dil bilen bölgesi…
Mecidiye’de zaman içinde yıkılan eski kerpiçlerin molozlarıyla birlikte anılar da yüreklere kaldırıldı.
1960-70 yıllarında motorlu taşıt mı var güccücük Afyon’da.Parmakla gösterilen sayılı kişilerin altındaki otomobiller o devrin Dumlupınar’ı Mecidiye Mahallesi’nde boy gösterirlerdi.Anıtpark önü şehirlerarası otobüslerin durağı olduğundan Mecidiye günün belli saatlerinde hareketlenirdi.
Kırmızı Gelin Mecidiye’den her salındığında çocuklar selam dururdu.
Ardından koşar,el sallar,sevinirlerdi.
Kırmızı Gelinler Afyon Belediyesi’nin şehiriçi otobüsleriydi.
Gelinlerden biri Çavuşbaş’a yukarı,diğeri Mecidiye’ye aşşağı saatleri gelince arz-ı endam ederlerdi.
Kırmızı Gelinin arka kapısından binen, biletçiye kestirir biletini goltuğuna kurulurdu.Encek vaaa…kulaklarınıza geldi mi?
Afyon’un daşlı yollarında,dik yokuşlarında kerimin atlara binip tabana kuvvet yörümektense Kırmızı Gelinle varıvermek hava atma sebebidir.
Mecidiye günümüzde apartmanların yüksek binaların mahallesidir.
Suriyeli,Afgan,İran’lı,Iraklı ve Afrika kökenli ailelerin en çok yerleştiği mahalledir.
Giderek azalan Türk nüfusu saymadım dikkat ederseniz.Eski mahalle sakınlerinin hızla çoğalan,haksız rekabetle işletme açan,işlerine ortakçı olan Suriyeli ailelerden şikayetleri gün geçtikçe çoğalmaktadır.
Mecidiye Afyon’un en elit semtlerinden biriyken şimdilerde sokaklarında yürürken yabancıların rahatsız edici bakışlarına mağruz kalınan yerlerinden biridir.
Afyonlu olmayanın elin yabanı sayıldığı günlerden dilini,amacını bilmediğimiz kişilerle komşululuk ettiğimiz bugünlere evet miyiz?
Keyfimiz keyif mi? Kendi yolumuzda yürüyemeyoz.Apartmanımızda gönül rahatlığıyla oturameyoz.Böyle iyi miyiz?
Yoksa eski bizbize günlerimizi öseyoz mu?
Farklı milletlerin kültüründen etkilenen mahalle sakinlerinden bazılarının giyimleri,davranışlarında değişiklikler görülmesi Türk Kültürü için endişe vericidir.
Mecidiye Afyon’un antresi,girişi,merkeze buyur edeni,hoş geldin diyenidir.
Afyon eski Mecidiye’yi özledi!
