Bir Yaşam Döngüsü (4 Element) Üzerine
Gel, bir nefes ol,
Kal, bir damla ol,
Dön, bir tohum ol,
Ol, bir insan ol.
Seher yelinde gel,
Yağmur tanesinde kal,
Toprağa dön,
Ve içindeki ateş ol,
Yan ki küllerini savur rüzgara, yağmurlu toprağa,
Yeniden gel seher vaktinde.
Geliyoruz, bir zaman kalıyoruz ve dönüyoruz. Oluyor muyuz bilinmez. İçindeki ateşte saklı. Yaktığın ateşe dayanabilmende. O ateş ki her daim harlanmakta. İçin için köze dönmekte. Harlayan, odununu atan kim? Dön bir bak…
Herkes ateşini içinde taşıyor…
Heraklitos: Ateş toprağın ölümünü yaşar, hava da ateşinkini; su havanın ölümünü yaşar, toprak da suyunkini
.
Elif Şafak’ın, Pinhan romanında Dürri Baba şunları söyler:
“Görünenle yetinirsen eğer sadece tırtılı bilirsin. Çirkindir ya tırtıl, gönlünü çelmez. Görünenin ötesine geçmek istersen eğer, aradan örtüyü kaldırıp da gönül gözü ile bakarsan, kelebeği bulursun karşında. Güzeldir ya kelebek, gönlün ona akar. Lakin gönül gözünle görürsen eğer, kelebeğe değil tırtıla sevdalanırsın.”
Gel ki kalasın,
Kal ki dönesin,
Dön ki olasın,
Ol ki gelesin…
