Biz bize benzeriz bizden ötürü;

Dilimiz ballıdır gaymaklı lokumdan ötürü…

Bir Afyonlu telefon çaldımıydı:

Eyyy!!! 

Vayy he len bizimoğlan diye açar.

He.

He. 

Yaga. 

Vaaaaa!!!

He lennn

Var mı bizlik hizmet?

Eyigali olursa gıvrat telefonu habubam der kapatır.

Baştan söyleyelim bir Afyonlu ısrarın anasını ağlatır.

Afyon’da “Teklif var,ISRAR vardır”

Israrımız ısrardan ısrardır…

Herşey Sufraya Buyrun ile başlar.

Bobalboynunuza bakın!yen hele buyrun..

Yememişsin önece duruyo.

Köttüle bakıp duru…

Yeee lenn valla olmaz.

Salla tureyi,çal gaşığı..

Elini seven eşisi,dadı duzu yerinde yinsel  olmuş.Olmamış mı yoğusam?

Kebaba heç sunmamışsın.

Len valla olmaz bak ye…

Hoşafa unneş..

Durşu at ağzına…

Gücenirin…

Yen gı amandiyen…

Bidanda mı gelceniz..

Biz de sizde yemeyiz,valla…

Size geliriz de sufreye döşenegoruz diye mi gorkuyonuz.

Çal gaşığı sadec!

Bi sokum zati len..

Sokusokuve ağzına…

Her zaman bize mi geliyonuz,sanki…

Pek özenerek edivedik sizegali..

Allaseniz yen..

Hadi gııı,abem buyur..

Bak Allah adı verdim yeyiverin..

Yengali pek eyi ettiniz geldiniz…

Bir Afyonlu yemekte ısrar eder de içecek de etmez mi?

Goca demliğinen çay godum.Ocağın üstünde cayır cayır gayneyo.Size ettim gıı…

Başıma çarşaf dolecen de kendim mi içcen..

Gülüş çığrış içiverem işte…

Guyen gelen de iç.

Bak ben de sizde içmen.

Zere bende sende içerin diye ediyon

Bag bideneda guyuyon iç allasen.

Gücencengali Allah adı vedim vayy gıı…

Beter gözel olmuş.Olmamış mı demigıı.

Eyi gelir ıscecik.

Vaygaç gı gapama gaşığı yemin ettim 

Guyuyon ,guydum iç işte.

Nolcek sugıbu iç gitsin.

Vay gaç gızgızım,gönül goma,gücenme diye içimi cılk oldurdun…

 Sade ele değildir ısrarımız,kendi kendimize de pek ederiz.

Ne “Yat geber ekmeği”miz biter.

Ne “Gak git çayı”mız biter.

“Gayınnen seviyomuş” diye sofrafımıza oturturuz.

“Gayınnen ölsün”der bazarlığa dutuşuruz.

 “Garnım sırtıma yapıştı”deriz arımızdan da açız diyemeyiz.

Ağır gelince yediklerimiz  Garnımıza dokanır 

Maden suyununa dızıkır,gafamıza dikeriz.

Az yiyene ısrar,çok yiyene laf ederiz ona göre

Az yiyene ısrar,çok yiyene laf ederiz ona göre

Bu da pek boğazsağımış..

Abıdın gaz gibi yutuyo…

Gıtlıktan mı çıktın ?

İşkembeyi yarasın yaveşş…

Bokboğaz çatlecen vaylen dutduğunu atıyo ağzına..

Şişegalın zerene…

Evinde bakmeyola buna,hökmü geçmeyo ginez…

Garnımıza yaranemeyiz,dilimize dolanırız…

Bir Afyonlu’nun “örtme”ile bir derdi vardır.

El gibi kapatılmaz bizde örtülür.

Çeşmeyi ört!

Lambeyi ört! 

Işığı ört!

Üstümü ört!

Gapıyı ört !

Perdeyi ört!

Örtüyü ört.

Örtünceği geti başımı ört.

Guşaneyi ört.

Ocağı ört.

Örtülcek ne varısa üzerlerini ört.

Belleyegoruz valla…

Acele giden ecele mi gide ?

Ecele varmadan Afyon’u teğet mi geçer? 

Bilmeyoz…

Tez olur.Tez varı.Tez gide.Tez ede…

Donunu dolavda geye.. 

Cıkcıkcanlılığından tüngüldeyib düşegor..

Evdikce evve…

Evince zere heriş olagocek ginez de…

Bir Afyonlu acele demez,acele de etmez…

       Afyon’lu olmek ne güzelimiş demi?

Vardığımız yere lokum-sucuk götümezsek esikli oluruz,misal.

 Dirgen batırı gibi dürtükleyerek gonuşuruz.

“Medcane gır len bura dineltegodun” diye gafa duta,beklemeyi bekletilmeyi sevmeyiz.

 Garazorunan gazanırız gazencimizi..

Bitimiz ganlanıvesebi gari de varsın gubaralım,noldum delisi olalım isteriz.

Mayır muyur gonuşanı içimiz almaz… Şartolsun imanımız gevredi,yeni düzende. Betimiz benzimiz ağı gibi.

Biroşcene oluvedik.

Şaddaklancek şapıldaklancek yerlerimiz kösülmüş gari…

Kime şirnicez ki?Birbirimizden gayrı…

Bir gülüş ilazım yüzlerimize…

Deng duruz!Dik duruz!

Biz buyuz!

Afyonluyuz!

Afyongarahisarlıyız!