Çölde yolculuk eden iki arkadaş hakkında bir hikaye anlatılır.
Yolculuğun bir aşamasında iki arkadaş tartışırlar biri ötekine bir tokat atar. Tokadı yiyenin canı çok yanar ama tek kelime etmez ve kum üzerine şu sözleri yazar
‘’BUGÜN EN İYİ ARKADAŞIM BANA BİR TOKAT ATTI’’...
Su içip yıkanabilecekleri bir vahaya rastlayana dek yürümeyi sürdürürler.Tokadı yiyen yıkanırken bir batağa saplanır, boğulmak üzereyken arkadaşı tarafından kurtarılır. Boğulmak üzere olan arkadaş tam kurtulduktan sonra bir kaya parçası üzerine şu sözleri kazır: ‘’BUGÜN EN İYİ ARKADAŞIM BENİM HAYATIMI KURTARDI’’...
Tokadı vuran ve sonra arkadaşının hayatını kurtaran kişi ona şöyle der; senin canını yaktığımda bunu kum üzerine yazdın ama şimdi kayaya kazıyorsun neden? Öbür arkadaş ona şöyle cevap verir:
Biri bizi incittiğinde bunu kum üzerine yazmalıyız ki affedicilik rüzgarı estiğinde onu kolayca silebilsin ama biri bize iyi bir şey yaptığında onu kayaya kazımalı ki ne öfke ne intikam rüzgarları onu ordan silemesin..
‘'İNCİNMELERİNİZİ KUMA, GÖRDÜĞÜNÜZ İYİLİKLERİ KAYALARA KAZIMAYI ÖĞRENİN’’
İşte dostluk budur kızsan da kırılsan da tartışsan da affetmektir, kin tutmamaktır, el uzatmaktır, gönül almaktır, uzlaşmaktır.Uzlaşmasan da ayrılamamaktır.Birbirine canım kardeşim diyebilmektir, sahip çıkmaktır. Gönülde olmaktır, eksiğiyle fazlasıyla birbirlerini tamamlayabilmektir.Hayata farklı pencerelerden baksanda birbirinin sevincini üzüntüsünü anlayabilmektir.Birbirinin mutluluğu ve başarısıyla coşmaktır.Dost ender bir mücevher gibidir, canındır, kalbindir, kıymetlindir, değerlindir.Arkanda gölgen önünde yol gösterendir.Yeri gelir seni güldürür, yeri gelir seni ağlatır.İhtiyaç duyduğunda yanındadır, seni dinler, sana yüreğini açar, mutluluğunu derdini seninle paylaşır.En zor anlarında uzatır sana elini alır ve çeker seni herşeyin herkesin arasından.
Sırdaşındır, dert ortağındır, kardeş kadar yakın zaman zaman kardeşten bile daha fazlasını hissettiğin huzurundur.
Hayatımızın olmazsa olmazı hayatın bize sunduğu en büyük güzelliğidir bence.Aramakla bulunmaz, şans işidir ama kıymetini bilmeden de olmaz.Öylesine bir güven vardır ki dostluğun temelinde her zaman yanınızda olmasa da her gün konuşup görüşemeseniz de varlığının huzur ve mutluluk veriyor olması, her zaman var olacağını bilmeniz bile yeterlidir.
Dostun sözü batmaz yüreğine, canını acıtmaz.Bilirsin ki, dost, açığını aramaz, eksik yanını tamamlar sadece.Hayatımızın değişmezleri onlar ve iyi ki varlar; Dostlar,dostluklar.Dostlarınızın kıymetini bilin çünkü yaşadığımız bu dönemde çok zor bulunuyor gerçek dostluklar.Asil insan gönül yıkan değil gönül yapandır.Hatasız kul kusursuz dost olmaz.Yanlışları eksikleri sürekli gündemde tutarak hiçbir dosta sahip olunmaz.
Lütfen dostlarınızı kaybetmeyin kazanın!Dostluğu sevgiyi saygıyı israf etmeyin en çokta iyi niyeti...
Bunu yaparsanız kendinizi de kazanacaksınız, şu güzelim hayatı da..
