“ Şiddet yetersiz kimsenin son barınağıdır.”
Isaac Asimov
Şiddetin her türlüsüne isyanım.İnsanın insana, insanın hayvana, insanın doğaya yaptığına Bedenseline, sözeline, fanatiğine,politiğine… Kısacası hepsine.
Sosyal medyada ,gazetelerde her sayfada,televizyonda sabahtan akşama kadar şiddetin binbir türlüsünü görmekten de çok daraldım.Öldürülen kadınlar, tecavüzler, dövülen insanlar, şiddete uğramış minicik yavrular,hunharca hırpalanıp öldürülen hayvanlar,yok edilen ormanlar, ağaçlar,fanatik saygısız sporsever sözde insanlar.Geleceğimizi emanet ettiğimiz öğretmenlerimiz,sağlığımızı canımızı emanet ettiğimiz hekimlerimiz,gencecik fidanlarımız..! Nereden tutsak elimizde kalıyor.
Televizyon kanallarında veya filmlere,o saçma sapan dizilere ,sosyal medya ve her türlü medya kanallarına şöyle dikkatlice bakınız lütfen 7 yaş ve üzeri korku şiddet,13 yaş ve üzeri korku şiddet,18 yaş ve üzeri korku şiddet,bazen de “Olumsuzluk yaratan davranış örnekleri” vs gibi filmler hemen her saatte izlenilmesi mümkün.
Bu filmlerin ,dizilerin hatta çizgi filmlerin bile ana teması ,silah,şiddet,terördür,taciz,tecavüz illegal ilişkiler,hakaret,küfür,kan revan ve bolca omurgasızlık içerikli bir çoğu.
Beyin bu görüntülerini gördükçe, olayları dinledikçe şiddet ve her şey normalleşiyor duyarsızlaşma ve dejenerasyon hop diye hemen başlıyor.Bilinçaltına bir güzel yerleşiyor tüm bu illet. Şiddetinde öğrenilen bir davranış olduğunu unutmamak saçma ve anlamsız içerikli yayımlara taviz ve prim vermeden
kişisel gündemimizden ve değerlilerimizden uzak tutmamız gerekiyor.
Eğer bizler çocuklarımıza şiddetin, insanlığın bitişi olduğunu öğretmezsek, eğer bizler çocuklara sevgiyi, merhameti, şefkati, paylaşımı öğretmezsek, eğer bizler çocuklarımızı mümkün olduğunun en üst seviyesinde uzak tutamazsak insan ve insanlık kaybedecek demektir.
Lütfen artık timsah göz yaşlarını dökmeyi bırakalım..
Sadece çocuklarımızla kalmayıp hatta toplumun tamamına ,7’den 70’e şiddete karşı zorunlu eğitimin,sosyolojik ve psikolojik profesyonel destek verilmesinin şart olduğunu kabul edelim.
Lütfen artık hep birlikte çözüm yolları arayalım...
Düşünüyorum da öncelikle aklıma gelen her yerde sevgi saygı ile harmanlanmış aile içi eğitimler verilemez mi?
Yetişkin Eğitim Merkezleri kurulabilir ve hatta katılımlar zorunlu tutulabilir.Bu şiddet içerikli
her türlü yayımların engellenebilir.
Çünkü İnsan isterse her an değişebilen ,gelişebilen mayasında sevgi ve merhamet olan eşsiz bir varlık.
Sonuç olarak sadece tek taraflı çaba ile değil, toplumun bütünüyle çaba harcayarak başarılabilecek bir durum olduğu kavramalı ve buna göre acil olarak çözümler bulmalıyız.
Karşılaştığımız insanları sol yanımızda ağırlamak dileğiyle.
Sevgiyle kalın,takipte kalın.
