A F Y O N
Anadolu’nun bağrına
Vurulmuş volkandan bir mühür
Türkiye’min nirengi noktası
Tüm heybetiyle Afyon Kal’ası
Şimalden cenupa şarktan garba
Uzadıkça uzayan bir gönül köprüsü
Bir ayağı Selçuklu bir ayağı Osmanlı
Geçme selamsız şahlanan ay yıldızı
Akı ak moru mor baharda
Haşhaş çiçekleri ile süslenir bu vaha
Al al vişnesi kirazı
Farklı bir aleme dönüşür Afyon ovası
Kırk direkli Ulu cami
Sabahın ayazında ezan sesi
Sabırla şükürle alınır abdesti
Vecd ile semaya kalkar dergah-ı mevlevi
Bir şehir onun etrafında şenlenir
Besmele ile kesilir her lokum tanesi
Kombinalardan gelir salavat sesleri
Hediyedir Gedik Ahmet Paşa külliyesi
İmaret de hamurlar açılır lalelerle
Fırın kızar dizilir pasalar seher vaktinde
Çorbalar kaynar kazanlarda sabahın üçünde
Yiğitlerden bir yiğit pidecilerin piri Mehmet
Yolun sonu göründü oldu hak vaki
“Her canlı ölümü tadacaktır.” Der İmran ayeti
Başucunda Afyon beyazı “Hüvel Baki”
Rabbim rahmetiyle cennetine iletsin İsmail’i
Sakınma kirlen pir-ü pak eder Oruçoğlu
Korkma ye sofra zengin yakın Kızılay maden suyu
Bedenin ve ruhun yeniden doğmuştur dupduru
Burası Afyon taşı toprağı havası suyu bereketle dolu
Dokuz yıl dokuz ay eylendim otağında
Naçar kalmadım hiç bu aziz vatanda
Dostlarla sıra gecelerinde
Kah mest oldum kah efkarlandım
Ben seni sevdim Afyon
Ben seni çok sevdim
Fahrettin Erdem [email protected]
