Spor toto 1. ligde 29. hafta maçında Afyonspor’umuz deplasmanda Hatayspor’la karşılaştı. Futbol olarak seyir zevkinin çok düşük olduğu bir 90 dakika daha bizim için geride kaldı. Ev sahibi ekibin geliştirdiği nadir ataklar dışında sahada hiçbirşey göremedik. İzleyenlerin bıkkınlık geçirdiği 22 kişilik bir oyun izledik…
MÜCADELE NEREDE
Bu haftaya kadar oynadığımız maçlarda en azından bir direniş bir karşı çıkma düşüncesi gözler önüne geliyordu. Hatayspor maçında ise teslim olmayı kabullenmiş bir takım gördük. Mor beyazlı ekibimiz fiziksel ve mental olarak o kadar geriye gitmişki bu durum kelimelerle anlatılacak gibi değil… Tekrar saha içine dönecek olursam Yusuf Şimşek değişik bir 11 deneyerek takımı maça çıkardı. Kalede Soner Şahin vardı. Defansta Türker Toptaş, Bayram Çetin, Cenk Güvenç ve Uğur Akdemir yer aldı. Orta sahayı Emre Öztürk, Gökhan Kardeş, Mehmet Güven ,Metin Yüksel ve Onur Toprak beşlisi oluşturdu. Forvette ise Oltan Karakullukçu tek adam olarak görev aldı. Oyuna sonradan giren Nazmi Candoğan (61), Bajram Ajeti (70) ve Enes Ata (78) takıma pek faydalı olamadılar. Diğer maçlarda olduğu gibi maçın 3’te 1’lik son kısmında gol yeme hastalığından kurtulamayarak 2 gol ardı ardına yedik. Sahaya defansif takım çıksa bile bu kötü durumdan kolayca kaçılamadığını bir kez daha görmüş olduk…
ZOR ZAMANDA EKSİK KALMAK
Futbolda genelde takım oyunu oynanırken adaptasyonu sağlayamayan oyuncular bazen oyunda yokmuş gibi görünür. Bu yüksek kaliteden gelen bir durumdur. Kimi takımlarda sayısal olarak fazla olsa bile mevcut kötü şartlarından dolayı sahada eksikmiş gibi mücadele sergiler. Yani demem o ki kalite eksikliğinden dolayı mor beyazlı ekibimiz eskiden 8-9 kişi oynuyordu. Bu maçta ise 16. Ve 37. dakikalarda ‘bedavaya’ 2 sarı kart görüp kırmızı kartla oyun dışı kalan forvetimiz Oltan Karakullukçu takımımızı yalnız bıraktı. Mor beyazlı ekibimiz resmi olarak 53 dakika 10 kişi oynadı. Oyun disiplininden tamamıyla kopan takımdan kalan dakikalarda iyi şeyler beklemek sadece ‘mucize’ olurdu…
HATAY DESTANI
Oynadığı futbolla gönülleri fetheden bir takımdan bahsediyorum. Bordo beyazlılar bu sene ligde ve kupada oynadığı maçlarla izleyenlere büyük keyif verdi vermeyede devam ediyor. İsimsiz ve haddini bilen oyunculardan kurulu bu mütevazi takımı ne kadar övsek azdır. İlhan Palut gibi takımın kendi adına eksik yönlerinin artı yönlerden daha çok olduğunu her maçtan sonra vurgulayan bir teknik abide olduğunu düşünürsek bulundukları konum asla tesadüf değildir. Süper ligi çok hakeden bir takım kimliğindeler. Tabiki mükemmel ve eksiksiz bir takım değiller. Fakat 90 dakika içinde yapmaları gereken neyse onu yapan bir mücadeleci yapıları var. Üstelik bizim grubumuzda yer alıp 1. lige çıktıklarında birkaç takviye ile bu noktaya gelmeleri gerçekten takdire şayandır. Play off’tan yükselip seneye yeni stadlarında süper lig maçı oynamak istiyorlar. Bende neden olmasın diyorum. Çünkü bu arzunun gerçekleşmemesi için önlerinde hiçbir engel yok…
SON ŞANS ALTINORDU
21 nisan Pazar günü bizi çetinmi çetin bir 90 dakika bekliyor. Diğer yandan Karabükspor’un Giresunspor’dan puan alması gerçekten kelimelerle anlatılmayacak kadar lehimize yaradı.
Bu durumda Altınordu maçı bizim adımıza finalden öte bir hal aldı. Alınacak 3 puan her şeyi dahada farklı duruma getirebilir. Giresunspor’un fikstürüde kolay değil. Ama her şeyden önce bizim kazanmamız gerekiyor. Tekrar Altınordu takımına dönersek diğer sezonlarda olduğu gibi bu sezonda rekabetçi lig yarışında olmayan bir takımı zafer stadında ağırlayacağız. Üstlig hevesinde olmayan bu mütevazi takımın tek bir amacı var o da oyuncu yetiştirmek. Türk sporuna ve futboluna iyi birey iyi vatandaş iyi futbolcu parolasıyla çıkmaları büyük hizmettir. Altyapılara ve gençliğe önem verilmeyen bu zaman diliminde lacivert mavililerin katkısı göz ardı edilemez. Tekrar maça dönecek olursam seyircimizden belkide son kez destek isteyerek galibiyeti taçlandırmasını istiyorum. Futbol şansının Afyonspor’umuzun yanında olmasını temenni ederek sözlerimi noktalıyorum değerli okurlarım…Sevgi ve Saygılarımla…Hoşçakalın…
