“Artık demir almak günü gelmişse zamandan,
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan”
YAHYA KEMAL BEYATLI...
O dövdüğün dizlerin var ya ne o gemiyi geri getirecek ne de o meçhulden bir ses gelecek...
Artık başını vuracak taş mı ararsın, derdini anlatacak bir baş mı ararsın, yoksa vicdan rahatlığın da bir el mi sallarsın, ne yaparsın bilmem ama bunlar da ya pişmanlıklarını susturmayacak ya da başını yastığına rahat koyduracak...
Alçısı yok anam babam kırılan yüreğin alçısı yok...
Eee artık ne ekildiyse dünden ameline, gayrı o biçilecek gönülden ahirine telafisi hiç yok...
Gidenin sende bıraktığı izler neydi, yeri dolmayanlardan mıydı, yoksa boşluk dolduranlardan mıydı o da değişmez...
Biten bitti, giden gitti, kalan kaldı bakın bakalım dağarcıklarınız da ne kaldı...
Artık ne kattıysan gidene gönlünden sevginden helalinden, ne kaldıysa gidenden amelinden, hepsi ortada ne eksik ne fazla gram değişmez...
Kıssadan hisseeee top sizdeeeee hadi bakalım son deyişle...
Göstermemek de ısrar ettiğiniz sevginizi iyi saklayın, belki öbür tarafta size lazım oluuuur...
Hatta maliyeti sıfır gülüşlerinizin de turşusunu kuruuuun, ölünce onuda yanınıza yatırır sizi öyle gömeriz..!!!
