Bu hafta sizlere, resim sanatı kadar eski bir sanat olan heykel sanatından bahsetmek istiyorum. Kilden yapılmış küçük figürler, Easter adasında bulunan oymalar, totem direkleri, şeytan maskeleri, Antik Mısır, Maya ve Yunan heykelleri, heykel sanatının bütün inanç ve öğretilerde ne kadar önemli bir yer tuttuğunu göstermektedir. İnancın, heykel sanatındaki etkisi heykelin başlangıcından, yakın zamanlara kadar süregelmiştir.
Şu ana kadar yeryüzünde görülen en eski heykel, yaklaşık olarak M.Ö 40.000 yıllarından kaldığı tahmin edilen, mamut dişinden yontulmuş bir kadın başıdır.
Eski Mısırlılar heykel konusunda çok ustaydılar. Firavunların ve soylu kişilerin granitten, kireçtaşından heykellerini yontuyorlardı.
Sümer ve Hitit heykelleri de sert taşlardan yapılıyordu. Güzelliğe tutkun, atletizme son derce önem veren Eski Yunanlılar, Phidias ve Praksiteles gibi dev heykel ustaları yetiştirmişlerdir. Bu ustalar özellikle kadın ve erkek vücudunun kusursuz örneklerini ölümsüzleştirmişlerdir.
Phidias’ın dünyanın yedi harikasından biri olan Zeus heykeli. Saçı sakalı ve elbisesi altından yapılmıştır. 13 mt. yüksekliktedir. Kimi kaynaklara göre M.Ö 450, kimi kaynaklara göre de M.Ö 466 yılında yapılmıştır. 391 yılında İstanbul’a getirilmiş, 492 yılında çıkan büyük yangında yok olmuştur.
Eski Yunanlılar, Sümer ve Hitit heykellerinden daha yumuşak bir malzeme, mermer ve süngertaşı kullanıyorlardı. Onun için heykellerin yontu ve işlenmesinde de daha başarılı olmuşlardır. Romalılar ise heykellerini mermerden yapmışlar, büste daha çok önem vermişlerdir.
Heykel sanatı ışıklı Rönesans dönemiyle büsbütün önem kazandı. Michalengelo “Musa, Davut “ gibi dev eserler yarattı.
Davut heykeli, Goliath'ı, alnına iyi nişan alınmış bir kaya ile düşüren İncil'deki David'i tasvir eder. 5 metre uzunluğunda ve 5660 kg ağırlığındadır.
Heykel sanatına bir sonraki hafta devam edeceğiz. Ülkemizde heykel sanatının ne zaman başladığına, heykeltıraşlarımıza değineceğiz. Sizlere keyifli okumalar ve güzel bir hafta sonu diliyorum.
Sanatla kalın..