Aldım elime bütün renkleri başladım karıştırmaya hayat denilen serüveni. Bazı renklerin anlamlarını ben koydum aklımca, başladım gülümsemeye.

Maviye dokundum ilk önce özgürlük ve tutku kattım sessizce, Bir damla gözyaşı ve nem ekledim bulutların arkasına belki mutluluktan belki kalp acısından belki can yanışından. Uyuttum sonra etrafı, çıkardım dolunayı biraz ışık saçıp büyüsüne kapılıp dönüp dünyaya yeniden bakabilmek adına, sonra birkaç yaprak ekledim yerlere sonbahar kadar yalnızlığı hissetmek ve düşünmek için. Hay aksi unutuyordum bir de tebessüm ışığı, en güzelinden.

Sonra küçük bir şömine, alevlerin bile canı yanıyor dermişçesine bir ateş, duvarda küçük bir harita, hayatın rotasını belirleyen, masada kağıt kalem belki silmek belki de yeniden resim çizmek adına. Sonra uzun bir sessizlik.

Sessizlik çizilir mi demeyin. Sadece çizdiğiniz resmi yeniden inceleyin ne kadar sustuğunuzu izleyin.

Sonra,

Kapının arkasında küçük bir bisiklet belki üzerinde renkli gülümseyen balonlar hatta ışıklar içinde en güzel hayaller.

Yıkık dökük olsa da bembeyaz bir duvarın yanında kendi yolunda sallanan bir salıncak, üzerindeyken oradan uzaklaşabileceğini hissettiğin kadar büyük geriye dönmek istediğinde arkana bakabilecek kadar kısa.

Hatta mevsimleri derinden hissetmek adına bir çiçekli bir bank, hayallerin renklerine kapıldığında belki de her yer mavi gül, bembeyaz papatyalar, mor laleler bulunduran, kar yağdığında yanında durduğunu hissettiğin kardan kadın ya da adam, sonbahar geldiğinde yürümek isteyip hüznü hissettirecek kadar renklere bürünmüş buruşuk yapraklardan, ilkbaharın cıvıltısını hissettirecek en masum şiir okuyan kuşlar barındıran. Belki de angut kuşundan.

Küçük birkaç minder çizelim hayattan yorulup yıldızlarla konuşarak uyumak için, kırmızı bir örtü üzerinde 1 çay kaşığı hoşgörü, 1 su bardağı iyi niyet, bir tutam samimiyet, 1 ölçek dürüstlük, göz kararı saygı ekliyorum bunları çizemem belki ama hissettirmek adına küçük bir radyo ekliyorum, belki bir şarkının her sesinde eksikliğiniz her neyse sıradaki şarkıda size ikram edilir, sizde afiyetle bunu hisseder ve gülümsersiniz.

 

BENDE HAYATIN RESMİNDE KELİMELER BİTTİ. GERİDE DE SADECE BİR TEBESSÜM.

 

SİZLERE,

HAYALLERE GÜLÜMSEYEN, İMKÂNSIZI DÜŞLEYİP OLANAKSIZI BAŞARMAK ADINA PES ETMEYEN BİR BOŞ KÂĞIT İKRAM EDİYORUM, HAYALLER CESARET İSTER UNUTMAYIN, HER ŞEY EKSİK BİLE OLSA, GİTMİŞ DE OLSA, KAYBETMİŞ DE OLSANIZ ÇİZİN YAZIN HAYAL EDİN VE GÜLÜMSEYİN.

 

TEBESSÜM, GÜVEN VE İÇTENLİKLE.

EFTELYA…