Afyon Postası’ndan Kübra Üye, Kübra Nur Erden ve Sılanur Kara Erenler Mahallesine giderek esnafın nabzını tuttu. Esnafa “pandemi döneminde, öğrencilerin yokluğunda ne tür sıkıntılar çektiniz?” sorusunu yöneltti. İşte alınan yanıtlardan bazıları:

AYAKTA DURACAK GÜCÜMÜZ YOK ARTIK

İlk başta maddi sıkıntılar çektik. Öğrenciler olmadığı için ürünlerimizi satamadık, ürün çıkartamadık. Bundan ziyade çalıştırdığımız elemanları çıkartmak zorunda kaldık. Devletimiz ne kadar destek verse de bildiğimiz üzere her şeye zam geldiği için bunların hiçbiri çalışan arkadaşlarımıza yetmedi. Bizde elimizden geldiğince yardımcı olmaya çalıştık tabii. İkinci sıkıntı ise şöyle söyleyeyim, zaten birçok borcumuzu ödeyemedik maddi sıkıntılardan dolayı birçok zorluklar yaşadık. Ne kadar denilse de elektrik, doğalgaz kesilmeyecek diye ama bunlar için kesilmesi konusunda özel şirketler bize çok geldi. Belediyenin müdürlerine çıkmak zorunda kaldık. Özel şirketlerin müdürlerine kadar gittik. En önemlisi kiramızı ödeyemedik. Biz kiramızı ödeyemeyince, kirayı ödeyeceğimiz kişi de geçimini sağlayamadı. Bu konularda çok sıkıntılar çektik. Kendimizi daha çok düşünmektense dükkân sahibidir, borcumuz olan yerlerdir veya işletmemizdeki çalışma arkadaşlarımızı daha çok düşünmek zorunda kaldık. Bunlar zaten hem maddi olarak hem de psikolojik olarak da yansıdı bize. Psikolojik olarak şöyle yansıdı; artık her gün düşünmeye başladık, “Nasıl ödeme yapacağız yarın?” diye veya “Nasıl arkadaşlarımızı çalıştırabiliriz?” “Bu durum nereye gidecek?”. Şu anda yine öğrencilerimiz yok. Şükür şimdi açığız. Birkaç masa alabiliyoruz ama öğrenciden gelen maddi olarak getiri ayrı şu an gelen getiri çok ayrı… Eğer tekrar yine bir kapanmaya girersek zaten ayakta duracak gücümüz yok artık. Bu kapanmadan sonra açılma olmasaydı eğer dayanacak hiç gücümüz olmazdı. Yüzde doksan bizde kapatırdık. 

ÖĞRENCİLER YOK ZARARDAYIZ

Bizim iş yerimizin bulunduğu mevki öğrencilerin yoğunlukta olduğu bir bölge olduğu için öğrencilerin gitmesi bizi çok yüksek derecede etkiledi. İşlerimiz neredeyse 3’te 1’ine düştü belki daha da fazla. Pandemi döneminde olan sokağa çıkma yasağıdır, restoran kısıtlamalarıdır, bunların hepsinin doğrultusunda yüksek derecede borca girdik. Dükkanımız zaten pandemiden yaklaşık 20 gün önce açılmıştı, pandemide restoranlar yasaklanınca o da kapatıldı. Ondan sonra borçlarımız birikti. Borçların yanı sıra çalışamadık. Sürekli her şey üst üste birikti. Şu an çalışıyoruz ama öğrenci yok. Okullar açılmadı, yaz okulları online eğitim oldu. Öğrenciler de olmadığı için şu anda hala günlük neredeyse bin liraya yakın bir zararla kapatıyoruz dükkanımızı. İşler oldukça aksadı. 

ÖĞRENCİ VARSA ESNAF VAR

Pandemi ilk başladığında kapanacağımızı aslında hiç düşünmedik. Kapandıktan sonrada maddi açıdan baya bir sıkıntılar yaşadık. Öğrenciler hemen bir anda boşaldı zaten. Erenler zaten öğrenciye bağlı. Burada öğrenci varsa esnaf var, öğrenci yoksa esnaf olarak bizde boşuz. Öğrenci gittikten sonra zaten yaklaşık bir ay sonra bizde kapattık. Kapattıktan sonrada kira olsun, giderlerimiz olsun, onları karşılayamadık. Kiralarla ilgili ciddi sıkıntılarımız var. Tabi tekrar bir ara açıldı ama o zamanda yine öğrenci olmadığı için bize bir etkisi olmadı. Belki merkezi yerlerdeki kafeler daha iyiydiler ama bizim için yine ha açıldık ha kapandık fark eden bir şey olmadı. Masraflarımız yine aynı devam ediyor. Sadece “elektriği kısabilir miyiz, personeli kısabilir miyiz?” onun muhasebesini yaptık. Dolayısıyla zor bir süreç geçirdik. 

Editör: TE Bilişim