yedi mum diktim
yedi kapıya.
yedi dirim söz.
kırk söz söylendi
yedisini bildim.
bildim bir keşişin remilinde yiten
o masal çocuğu
yetimim işte,
kendi gövdemde de'
aramızda eksiklik duygusunu kapatmaya çalışan hayata karşı güvensizliğini ve öfkesini içine sindirmiş bir gencimiz.. Yetimhane de 7 yaşında nerede olduğunu bilmeden kapıdan çıkan annesine yetişmek için koştuğunda görevlinin çıkış yasak demesiyle çürümüş dal.. Kırıldığı yerden tekrar yeşermeyi yaşadığı tüm zorluklara rağmen başarmış toplumsal emanetimiz.. Ben sizin vergilerinizle büyüdüm teşekkürü insanlara doğuştan sahip olduğu niteliği ile kiminin takdir ettiği kimininse öyküsünü bilmeden eleştirdiği .... Ben 80 milyonun çocuğuyum diyorsun yetimhane çocukları için çalışıyorsun ülken için çalışıyorsun yetimhane kimliğine karşı toplumla insanlarla savaşıyorsun hedeflerin o kadar büyük ki adaletin ve yılmaz kararlılığın ile başaramayacağın yok senin.. ( Derler ya hayatımı yazsam roman olur .. Roman yazmaya gerek yok ne olursanız olun nerde yaşarsanız yaşayın önemli olan nasıl yaşadığınız ne yaptığınız)
Not: Gerçek bir hikayenin özetiydi okuduklarınız bizim toplum olarak görmezden geldiğimiz etiketlendirdiğimiz dışladığımız yetim çocuğun başarısı.
