Afyon’un dağ köyünde yaşeyodu.Tekne gazıntısıdı.Ettiyarleyince bu oğlan bize baka demişlerdi anası bubası.İki abasıynan bir abesi,evlenince şehere göçmüşlerdi.Son kesen gali,ustalık böbüsü,öne orta yerlerde gomşu gelinlerin gucaklarında çok sevilerek böyümüştü.Köy okulunda ilkokulu okuyunca emmisinin torunuyla arkedeşleyin gitsin diye yan köyde ortayı da bitirmişti.Ana buba ettiyar olunca boyu gakıverince okuldan sonra tarlaya dızıkıyo,goyun güdüyodu.18 yaşına girince anası bubası ölmeden everem deyince goca dezenin torunuyla başını bağleyivedile.Toprak damlı evin dibine bi goca oda,yüklük edip gelin guydula.Sene 1950’liler her evlenen bi odada yaşeyodu zati.Eşya bi maket,iki döşşek,iki içi saman yongası doldurulmuş basma yastık,iki yün yorgan.Gabı gacağı yoğudu.Nasıolsa gayınneynen otcedi.Bubası keyif cığarasını sara,ana geline yol gösteri.Gelin ilk seneden gebe galır.Oğlunun doğduğu gün eskere ünnenir.İki buçuk sene eskerlikten sona köye döner.Aynı sene ikinci oğlu olur.Sona peşpeşe toplamda yedi oğlu bi gızı olur.Ettiyar anasıynan bubasının garısıynan ikisi önünden geçmez gül gibi bakarlardı.Bubasının gözü hastalıktan kör olunca bulur buluşturu açtırı.Ne abalarından ne abesinden hayır gelir.Hastane için evlerinde iki gece yatmaya gidince bile burun gıvırıladı.Bir sene sona anasının dizi dutmaz.Sırtında daşır hastene koridorlarında.Garısı hem sekiz çocuğa hemide hasta gocamış gayınneynen gaynatasına bakar.Köylü bed gabadayı gelin derler ardından.Ezrail gapıyı vuru önden  yatalak gayınna bi sene sona da kör gaynatasını alır götürü.Anamın bubamın ölceğini bilseydim gulağı dolu darıya satardım desede oğul,dibdibe gömer en gıymetlilerini.Köyde galebeşlik ev diye deggelen tarlaları alırlar.Garı goca dövüşselerde bi kere bile bubaevine küs gitmez.Buba ekmeği zindan ekmeği,er ekmeği meydan ekmeği der,ev işi gır işi çalışır.Yıllar geçe oğlanları birer birer everiler.Evlenen şehere göçe dört oğlan da Alamancı olur.Gızı akrabadan Fransa’da çalışana veriler de bidanda görmezler.

Köyde sekiz çocuktan yanlarında duran olmaz.Bayramdan bayrama gelirlerse üç günlüğüne işte.Tarlaları ekip biççek adam olmeyince icarına verir.Garı goca tıkıleyib gideler.Lea amman garı beni ardına goma der,durup duruken de nafile.Can yoldeşi bir sabah ölüveri.Evde bibaşına galagalır.Oğlanlar topleşir gelir.Bubam netcen tarlaları ekemeyon,biçemeyon üleştir bize,bibubamıza bakamecez mi?derler.Köyde sora soruşturu,gafaye yata,tarlaların hepsini oğlanlara yaşaken üleştiri.Ev desen iki yüz senelik dede evi.Dambeşi aka,eyice çöke gali.Bubasından mal galan,merteği içinden bitmiş sanırımış hesabı tarlalar bir bir satılır,yenilir.Taze pirinç zerde olmaz,bal gerektirir gazana,buba malı tez tükenir evlat gerek kazana diye atalar boşa dememişler.Mal yenip bitince bubanın hökmü olmazımış evlat hayırsız çıkınca.Yetmiş senelik köyünü bırakır böyük oğlanın yanına gider.Gelin istemez.Ortanca oğlan evim dar der,kendi istemez.Güccüğün evde gelinin geleni gideni çok.Sabağnan erkenden İmaretin baççesine ettiyar arkadeşlerinin yanına gide,tee aşama gada orda dururdu.Hadi yaz neyisede gışın hergün gitcek gapıyı nerden bulsun.Orta yerde o evden öbürüne galagalır goca adam.Sığamaz sığdırılamaz.En son incir çekirdeğini doldurmecek sebebinen yüzler eğilir,huzur bırakılmaz,babaya bakılmaz olunur.Oğlanlar evlerinde istemez.Köye geri döne içi buruk,eyice ettiyarlamış,galbi yaralı adam.Muhtar kullanılmayan köy odasına yerleştirir.Köylü ekmeğini,yemeğini verir.Hayırına sırayla esbabını yuveriler gomşuları.Altı sene yaşa bi başına köy odasında.Yedi oğlan bir kız evladı vardır.Yarı beline gada yağan garlı gış günü sığındığı köy odasında ölür.Gar gış köy yeri kimse sokağa çıkmaz.Ölüsü beş gün sonra bulunur.

O anasını bubasını sırtında taşıyan goca yürekli adam,yedi oğlunun evine sığamamış bibaşına canvermiştir.

İsim yazmaktan imtina edilen bu gerçek hikaye Baba kırk oğul beslemiş,kırk oğul bir babayı besleyememiş sözüyle Baba oğluna bağ bağışlamış oğlu babasına bir salkım üzümü çok görmüş atasözünün doğruluğunun kanıtıdır.

         Eski Türkler ruhun ateşle bağı olduğunu düşündüklerinden ölülerini yakar,dumanı göğe yükselirken ruhun Göktengriye ulaştığına inanırlardı.Ölmüş atalarının ruhunun evden hiç ayrılmayıp ocağın ateşinde yaşadıklarını düşünürlerdi.Ateşi hiç söndürmezlerdi.Gece küllense de gündüz harlanırdı.Söndüğünde asla çırayla yakılmaz,başka evden ateş istenirdi.Yeniden yakılırdı.Ev her ailenin tapınağıydı.Od ana ile od ata evde her daim yaşadığından ev ocak demekti.Ocağı tüttüren ata yani babaydı.

Babası,eri,atası ölen ocak sönerdi.

Baba evin direğiydi.

         Ata,baba veya pederbey Afyon’da boba buba kanımız,canımız bu dünyadaki varlık sebebimimiz…

Karşısında bacak bacak üstüne atmayarak…

O,varken sigara yakmayarak…

O,oturmadan sofraya oturmayarak…

Onun onayını almak için hep daha başarılı olmaya çalışarak…

Ondan gizli her yanlışı yapıp yine ondan yardım bekleyerek…

Ondan çok korkup en çok onu severek…

Hürmetin,sevginin en büyüğünü gösterdiğimiz babalarımız…

Yaşarken çoğu zaman kıymetini bilemeyip mezar taşına ağladığımız babalarımız…

Evine ekmek götürmek için gece gündüz çalışan babalarımız…

İki işte çalışıp çocuk okutan babalarımız…

Çocuğunun istediğini pahalılıktan alamayıp utanan babalarımız…

Oğlunun dükkanını bereketi çok olsun diye sabah namazdan sonra açan babalarımız…

Evine bakmayan,evladına hayatı zehreden babalarımız…

Hayatını yanlışlar üzerine kurup ailesini ihmal eden babalarımız…

Babadır döver de sever de,lafının hep döverini uygulayan bazı babalarımız…

Evladı için ömrünü adayan babalarımız…

Kızların aşkı,erkeklerin idolü babalarımız…

Baba parasıyla babalar gününde alınan hediyeye sevinip,evlat parasıyla alınan hediyeye gururdan ağlayan babalarımız…

Dünya durdukca durun,evlatlarınızın baş tacı olun inşallah!!!

Ahirete göçmüş babaların ruhları şad olsun.

Bütün babaların babalar günü kutlu olsun.