Kıyıya ulaşamayanlara kolay yürüyebilmeleri adına ayna tutmak gerektiğini düşünüyorum.

Emekleyerek hayatın içinde olan her şeyi hep birlikte okuyalım mı ne dersiniz?

 

ROTAMIZ,

İlk konuşmanın ilk adımın ilk sevginin belki de ilk kırılmanın olduğu en önemli adım aynadaki çocukluğumuza.

Düştüğünde hissettiği çaresizlik, anılarda bütünleştirdiği sarsıntılar, istemeyerek de olsa duyulan cümlelerin ardında küçümsenme hissi. İşte! tüm bunların hepsini hafızamızın en derinliklerine gömerek, içinden çıkamaz bir şekilde içimizdeki çocukla kavga ediyoruz.

Bu çocuk hem hırçın ve korku dolu hem de rahat ve kararlı. Hangisini çıkartmak istediğine sen karar veriyorsun aslında. Bastırılmış duygular arasında kendini göstermek isteyen çocuğu mu yoksa serbest bıraktığın onu anlamaya çalışıp konuştuğun sakin çocuğu mu?

 

AYNA ELİNİZDE.

KIRILDIĞINIZ NOKTADAN.KONUŞUN İÇİNİZDEKİ ÇOCUKLARLA.

SAKİNLEŞTİRİN ONLARI.

YENİLEYİN KENDİNİZİ.

NEFES ALIN.

SAPTIĞINDA TUTUN ONUN ELLERİNDEN YÜKÜNÜ HAFİFLETİN.

GÜVENİN.

 

EVET,

YOLCULUK BAŞLIYOR, KEMERLERİMİZİ TAKALIM. (=

 

Bir çocuğun değersizlik duygusundan ve ilgi ihtiyacından kötü olmayı tercih ettiğini hayal edin. Onu güven dolu cümlelerinizle rahatlatabilirsiniz. Gerçek hayata dönme vaktinin geldiğini, ilgi beklediğinde olgunlaştığını, şımarmak istediğinde büyüdüğünü hatırlatın. Bu sayede hırçın çocukla kavga etmeden istediği gibi oynayabilirler. Yeter ki birbirlerine ayna tutabilsinler. Canınızın her yandığı noktaya ayna tutup ilk anılarımızı yaşatan çocukla konuşmayı başarabilirseniz nasıl yürüyebileceğinizi de iyi bilirsiniz.

Mucizeler geçmişte ve gelecekte meydana gelmez. İçinde bulunduğumuz zamanda gelişir.

Bu hayatın içinde her şey mevcut siz kendinizi sevin ve yürümek isteyin. Bir şiirin en büyük kalemi, bir yazının en güzel cümlesi aslında sizsiniz.

 

 

Vurulduğunuz yerlerden, yaralanmış izlerinizin en derinliklerinden, belki de korktuğunuz okyanusunuzda yolculuk yapamaya cesaret edin.

 

Kıyıya ulaşamıyorsanız eğer kıyıyı ayağınıza getirip sessizliğinizle oyun oynayın. Sensiz olmaz dediğiniz her çocuğu çağırıp onunla oyun oynarken anlatın her durumu. Daha neler görecek o çocuk anlatın sabırla sevgiyle içtenlikle. Canınızı ne yakıyorsa büyütün onu, çocuk laftan anlamazsa da aynada yolculukla kandırın, yeter ki dokunun o masum kalbine.

 

AYNADAKİ YOLCULUĞUN ÜCRETİ, TEBESSÜMDÜR ÇÜNKÜ

 

GÜLER YÜZ AYNAYA ÂŞIKTIR.

(MEVLANA)

                                                                                        EFTELYA …